سیستم انتقال گرما از کف :

در فرایند گرمایش از کف در حدود نیمی از انتقال گرما به صورت تابش انجام میشود و مابقی گرما از طریق رسانش به هوا منتقل میشود و باعث گرم شدن محیط میشود.در این روش ابتدا کف ساختمان یا محیط مورد استفاده گرم میشود و سپس قسمت های بالاتر با دمای کمتری گرم میشوند.این کار باعث تنفس راحت و احساس آرامش بیشتری برای مصرف کننده و ساکنان آن محیط ایجاد میکند این روش در مقایسه با سایر روش های گرمایشی کاملا به صرفه و بهینه بوده و در مصرف انرژی موثر میباشد.سیستم گرمایش از کف برای بهترین گزینه برای مناطق سردسیر میباشداین سیستم در ساختمان هایی که دارای سقف بلند میباشند مناسب میباشد چون باعث کاهش مصرف انرژی و صرفه جویی در مصرف سوخت خواهد شد، زیرا در سایر روش ها مانند رادیاتور و بخاری هوای گرم در اثر کاهش چگالی سبک شده و به سمت سقف میرود و تنها جایی که گرم میکند سقف محیط یا ساختمان میباشد.

روش های کنترل دمای محیط در سیستم گرمایش از کف :

به منظور کنترل دمای محیط و بهینه سازی مصرف انرژی باید از سیستم های کنترل دمای محیط که به دو صورت دستی و الکترونیکی میباشد استفاده نمایید.

سیستم کنترل دستی :

در سیستم کنترل دما به صورت دستی با استفاده از شیر قطع و وصل که در مسیر لوله کشی در هر قسمت قرار دارد استفاده کرد.از مزایا و ویژکی منحصر به فرد این سیستم اقتصادی بودن و ساده بودن سیستم کنترلی میباشد.

سیستم کنترل دما با شیر ترموستاتیک:

در این روش بر روی لوله ورودی هر قسمت شیر محدود کننده دبی استفاده میشود.که بر روی آن یک شیر ترموستاتیک نصب میشود.شیر ترموستاتیک در اثر تغییرات دمای اتاق میزان دبی عبوری آب گرم از لوله های کف اتاق را تنظیم میکند.

آب گرم مورد نیاز سیستم گرمایش از کف را میتوان به یکی از روش های زیر تامین نمود:

۱.استفاده از پکیج دیواری که در هر واجد نصب میشود و امکان تامین آب گرم با دو دمای مختلف را داشته باشد.

۲.از یک دیگ با دمای کمتر از ۵۰ درجه سلسیوس به منظور تامین آب گرم سیستم گرمایش از کف استفاده شده و آب گرم بهداشتی نیز توسط منبع دوجداره تامین میشود.این روش فقط در ساختمان های اداری که در آن دمای آب مدار بهداشتی کمتر از ۴۵ درجه سلسیوس است توصیه میشود.

اجرای لوله کشی کف گرمایی:

در محل هایی که لوله خم میشود از فنر بیرونی که متناسب با قطر لوله میباشد استفاده میشود.برای جلوگیری از دوپهن شدن لوله حداقل شعاع خم، باید پنج برابر قطر خارجی لوله باشد.

به منظور ثابت نگه داشتن لوله بر روی عایق میتوان یکی از روش های زیر به کار گرفته میشود:

الف ) استفاده از بست های خاردار: این بست را میتوان با دست یا با استفاده از دستگاه منگنه بست خاردار بر روی لوله قرار داد.

ب ) استفاده از بست ریلی : یک روش دیگر ثابت کردن لوله بر روی عایق استفاده از بست های ریلی میباشد.بست های ریلی به صورت طوطی بر روی عایق گذاشته شده و لوله ها در داخل بست قرار میگیرند.

پ ) به کارگیری مش : در این روش از مش فلزی برای نگه داشتن لوله ها از طریق بست های کمربندی پلاستیکی استفاده میشود.در ضمن مش فلزی به کار رفته در کف موجب استحکام بیشتر بتن به کار رفته در کف میشود به دلیل به کارگیری مش فلزی این روش نسبت به روش های دیگر گرانتر میباشدو بیشتر برای کاربردهای صنعتی و تجاری توضیه میشود باید توجه داشت که این مش ها نباید دارای هیچ گونه برجستگی یا زائده اضافی باشد تا لوله را زخمی نکند.

اتصال لوله کشی به کلکتور:

در این مرحله لوله های رفت و برگشت را به روش اتصالات کوپلی ، مهره ماسوره ای و یا پرسی به کلکتور متصل میکنیم. تعداد زیادی لوله در ورودی کلکتور در فاصله نزدیک به هم قرار دارند لذا به منظور جلوگیری از گرم شدن بی مورد این محل، لوله های ورودی به کلکتور را عایق میکنیم.

نکته های مهم در سیستم گرمایش از کف :

بهتر است پس از ملات ریزی نکات زیر به صورت کاملا جدی توسط مصرف کننده رعایت شود :

1. حداقل به مدت ۲ روز نباید دمای محیط از ۵ درجه سلسیوس کمتر شود.
2. اجرای کف نهایی ( سرامیک ، سنگ و … )حداقل سه روز پس از اتمام عملیات ملات ریزی صورت گیرد.
3. برای استحکام بهتر ملات تا دو روز بر روی آن آب پاشیده شود.

منبع : گروه صنعتی آلپ

Visits: 158